Czy wydatki na szkolenie zawodowe mogą być kosztem podatkowym?

Dotychczas organy podatkowe zgadzały się, że wydatki poniesione przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, na potrzeby tej działalności, mogą być kosztami podatkowymi. Niestety, w najnowszych interpretacjach Minister Finansów prezentuje bardziej restrykcyjne stanowisko – w jego ocenie, jeżeli podatnik przed otworzeniem działalności gospodarczej poniósł wydatki na szkolenie zawodowe, to nie mogę być one zaliczone przez niego do kosztów podatkowych.

Szkolenie zawodowe – wydatek osobisty ?

Rozstrzygnięcie to zapadło na gruncie następującego stanu faktycznego. Podatnik w latach 2009–2012 odbył aplikację radcowską, której ukończenie stanowiło warunek wzięcia udziału w egzaminie radcowskim. Egzamin ten złożył z wynikiem pozytywnym w sierpniu 2012 r.,  został wpisany na listę radców prawnych i w 2013 r. otworzył kancelarię.

Zasadą jest, że kosztem podatkowym mogą być wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła i nie zostały wyłączone z kosztów. Wydatki poniesione w celu zdobycia uprawnień zawodowych nie zostały wyłączone z kosztów przez ustawę. W ocenie Ministra Finansów nie jest to jednak wystarczające do zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów podatkowych. W ocenie organu podatkowego, aby wydatek ten nabrał charakteru „kosztu podatkowego” niezbędne jest istnienie związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem przez podatnika a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zdaniem Ministra Finansów podatnik poniósł wydatki związane z odbyciem aplikacji radcowskiej w celu zdobycie wiedzy i umiejętności oraz należytego przygotowania się do wykonywania zawodu radcy prawnego. Nie można jednak uznać, że były one poniesione w celu osiągania przychodów z tytułu działalności gospodarczej. Wobec tego organ uznał, że koszty szkolenia zawodowego należy zaliczyć do wydatków podatnika o charakterze osobistym, związanych z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy prawniczej. W efekcie nie można ich uznać za koszty podatkowe.

Stanowisko organu podatkowego należy ocenić negatywnie. Minister Finansów powinien był poddać analizie, czy podatnik poniósł wydatki związane ze zdobyciem uprawnień zawodowych w celu otwarcia własnej kancelarii. Ponadto nie można również zgodzić się z tym, że podatnik poniósł koszt aplikacji radcowskiej wyłącznie w celu podniesienie ogólnego poziomu wiedzy prawniczej – niewątpliwie, mógł to być jeden z czynników, jednakże organ powinien był także uwzględnić zamiar podatnika rozpoczęcia uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej.

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 17 lipca 2013 r. (IPTPB1/415-313/13-3/KO).

Paweł Galiński

radca prawny

Galiński & Kleina Kancelaria Radców Prawnych