Układ w postępowaniu restrukturyzacyjnym

Układ w postępowaniu restrukturyzacyjnym – czym on właściwie jest?

Prawo restrukturyzacyjne reguluje bardzo szczegółowo zasady zawierania przez dłużnika układu z wierzycielami, w jednej z czterech procedur:

• samodzielnego zbierania głosów w postępowaniu o zatwierdzenie układu,
• przyspieszonego postępowania układowego,
• postępowania układowego
• i postępowania sanacyjnego.

Bezpośrednim bowiem celem prawa restrukturyzacyjnego jest uniknięcie upadłości dłużnika jako niepożądanej zarówno z punktu widzenia jego samego jak i wierzycieli oraz całej gospodarki. Finalnie zaś celem ustawodawcy jest doprowadzenie do zawarcia układu przedsiębiorcy (dłużnika) z wierzycielami.

Upraszczając, układ w restrukturyzacji to nic innego jak (na ogół) wielostronne porozumienie zawierane pomiędzy dłużnikiem a jego wierzycielami, które określa zasady restrukturyzacji zobowiązań dłużnika oraz ich spłaty na rzecz wierzycieli.

Istota, a także odmienność tego porozumienia wynika przede wszystkim ze sposobu jego przyjmowania czy też zmiany, które są ściśle regulowane przez prawo restrukturyzacyjne, jak również szczególnych zasad rządzących jego treścią i zakresem obowiązywania. O ile bowiem zwykłe porozumienie z wierzycielem (wierzycielami) zawierane jest na zasadzie swobody umów, o tyle sposób zawierania układu, jego treść czy skutki określają wprost przepisy Prawa restrukturyzacyjnego. Z formalnoprawnego punktu widzenia układ jest więc uchwałą podjętą przez zgromadzenie wierzycieli, której przedmiotem jest restrukturyzacja wierzytelności układowych dłużnika. Warto więc wiedzieć jakie wierzytelności mogą zostać objęte układem.

Jakie wierzytelności mogą zostać objęte układem?

I tak wierzytelnościami układowymi są:

• wierzytelności osobiste dłużnika powstałe przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej (w szczególności wierzytelności z zawartych umów;)
• odsetki za okres od dnia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego;
• wierzytelności zależne od warunku, jeżeli warunek ziścił się w czasie wykonywania układu.

Wierzytelności wobec dłużnika wynikające z umowy wzajemnej (np. umowy sprzedaży, dostawy, świadczenia usług), która nie została wykonana w całości lub części przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, są objęte układem tylko w przypadku, gdy świadczenie drugiej strony jest świadczeniem podzielnym i tylko w zakresie, w jakim druga strona spełniła świadczenie przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego i nie otrzymała świadczenia wzajemnego.

Co nie może zostać objęte układem?

Prawo restrukturyzacyjne reguluje również jakich wierzytelności nie obejmuje układ.

Tak więc układ nie obejmuje:

• wierzytelności alimentacyjnych,
• renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci oraz z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę;
• roszczeń o wydanie mienia i zaniechanie naruszania praw;
• wierzytelności, za które dłużnik odpowiada w związku z nabyciem spadku po dniu otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, po wejściu spadku do masy układowej lub sanacyjnej;
• wierzytelności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego, których płatnikiem jest dłużnik;
• wierzytelności ze stosunku pracy;
• wierzytelności zabezpieczonej na mieniu dłużnika hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską, w części znajdującej pokrycie w wartości przedmiotu zabezpieczenia, chyba że wierzyciel wyraził zgodę na objęcie jej układem.

Zawarcie układu

W kwestii samego zatwierdzenia (zawarcia układu) to zostaje on przyjęty na zgromadzeniu wierzycieli, który jest końcowym etapem postępowania restrukturyzacyjnego. Wyjątkiem, od powyższego jest jedynie postępowanie o zatwierdzenie układu, w którym głosowanie nad układem odbywa się w drodze korespondencyjnej. W pozostałych przypadkach zgromadzenie wierzycieli zostaje zwołane przez sędziego komisarza w miejscu i czasie przez niego wskazanym.

Kluczowe 2/3 – jakie je prawidłowo obliczyć?

Co do zasady, układ zostaje przyjęty, jeżeli w zgromadzeniu wierzycieli weźmie udział minimum 1/5 wierzycieli uprawnionych do głosowania oraz „za” wypowie się większość głosujących wierzycieli, którzy oddali ważny głos, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności przysługujących głosującym wierzycielom. Sumy wierzytelności liczone są w relacji do wierzycieli uczestniczących w głosowaniu, a nie wszystkich wierzytelności objętych układem. Układ może zostać zatem skutecznie przyjęty nawet w przypadku, jeżeli „za” wypowie się liczba wierzycieli istotnie niższa aniżeli liczba wszystkich wierzycieli objętych układem.

Ostatnim etapem w ramach procedury przyjęcia układu jest zatwierdzenie układu przez sąd, ale ta kwestia zostanie poruszona w osobnym wpisie.

Radcy prawni oraz doradcy podatkowi pracujący w ramach Kancelarii Radców Prawnych Galiński & Kleina Sp. p. w Gdańsku posiadają ponad 10-letnie doświadczenie zdobyte w ramach doradztwa świadczonego na rzecz klientów indywidualnych oraz przedsiębiorców. Zespół prawników z Kancelarii Radców Prawnych Galiński & Kleina Sp. p. w Gdańsku posiada wiedzę oraz kompetencje, aby pomóc Państwu w każdej skomplikowanej sprawie gospodarczej.

Jeżeli zainteresował Państwa ten temat i chcieliby Państwo skorzystać z usług doradztwa prawnego oraz podatkowego oferowanego przez naszą Kancelarię zapraszam do bezpośredniego kontaktu. Udzielamy porad podczas spotkań w Kancelarii, jak również drogą mailową lub telefonicznie.

Zaplanuj spotkanie w trybie online

Paweł Galiński

Partner, radca prawny

GALIŃSKI & KLEINA Kancelaria Radców Prawnych Sp. p.

ul. Ks. Jerzego Popiełuszki 24a/4, 80-864 Gdańsk

email: biuro@gklaw.pl

tel.: +48 58-351-48-44

tel.: +48 608-311-704